Mazide kaldı

İnsan geçmişe takılıp kalır mı? O günler geri gelsin ister mi acısıyla tatlısıyla? Olur heralde tek ben değilimdir bunu yaşayan. Neyse, demem o ki ben gençliğimi, fütursuz hareketlerimi, tek derdimin aşk acısı ve bu akşam nereye gitsek yaa olmasını özledim. Sorumluluk çok boktan bişeymiş. Her sabah lanet ettiğin bi işe gitmek, sahte gülücükler saçmak, insanlara yaranmaya çalışmak ama yine başaramamak, emeğinin karşılığını alamamak, sırf üstlerinin işine böylesi geliyo diye yükselememek... Her şeyi geçtim, eski arkadaşlıklarındaki gibi karşılıksız samimiyet bulamamak. Kusura bakmayın ama iş yerinde okuldaki gibi samimiyet bulunmuyo bence. Herkes bi dedikodu, aman efendim ben bunu daha iyi yaparım o halde göstermeliyim çabası içinde. Ben bunu istemiyorum. Ben 2006da kalmak istiyorum belki. Yani nedir bu zorla 2015i kabul ettirmeye çalışmalar? Evet evet ben geri gidiyorum o döneme. Eski hayatıma, eski arkadaşlarıma. Eski arkadaş ne demek ya? Artık arkadaş değil miyiz sanki? Bence arkadaşız ama ne biliyim konuşmuyoruz artık öyle. Eskiden bi çişe giderken ayrılırdık, şimdi hiçbir şey. Ne biliyim garip geliyo bana. Hüzünleniyorum. Yaptığımız en boktan konuşmaları bile özlüyorum. Galiba depresyondayım, unutuldum, yalnızım.

2015

Yeni yılın ilk 12 saatini geride bıraktık. Herkesin içinde bi umut, bi huzur, bi sevgi patlaması. Öyle ama hayatımızda ne değişti ki? Sadece takvimdeki sayılar. Bu yıl da geçen yılın aynısı. İçimde diğer insanların hissettiği hiçbir duygu yok. Yine aynı lanet işime gidip eve gelicem. Yine aynı tartışmaları yaşayıp burdan gitmek isticem. Eeee nerde yenilik? Ha belki hayatımın aşkıyla falan tanışırım bu yıl, bi değişiklik olur. Ama onu da hiç sanmıyorum. Hayatımın aşkının 11 senedir yaşadığım bu küçücük yerde olduğunu hiç sanmıyorum, ki zaten olsaydı şimdiye kadar görürdüm. Yeni yıldan beklentilerim diye liste yapsam, 3 maddeyi bile tamamlayamam. Yeni bi aşk, yeni bi iş. İstediklerim sadece bunlar. Tamam sağlık, huzur, mutluluk da var ama bunlar genel şeyler, sadece yeni yıldan beklediğim şeyler değil, hep olmasını istediklerim. Yani, aslında ben kararsızım sanırım. Burdan gitmek isteyip cesaret edemeyen, yeni iş bekleyip bulmak için çaba göstermeyen, hayatımın aşkını bulacağım hayaller kurup kalbimin sonunda kırılacağını bildiğimden korkan, öylesine yaşayan biriyim. Vay be karakter analizimi yaptım şu an. Neyse iyi yıllar diyeyim, adetten ne de olsa.